تاثیر عصاره آبی گیاه خرزهره بر روی گونه های استافیلوکوکوس اورئوس و اپیدرمیس

زمینه و هدف: مقاومت‌ آنتی‌بیوتیکی زمینه را برای جایگزین نمودن روش های درمانی گیاهی دارای عوارض جانبی کمتر نسبت به داروهای رایج فراهم نموده است. این مطالعه با هدف تعیین اثر ضد میکروبی گیاه خرزهره (Nerium oleander) بر باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس و اپیدرمیس انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه تجربی اثر عصاره آبی برگ و گل گیاه خرزهره به صورت مجزا با روش جوشاندن در سه غلظت 5/12، 25 و50 میلی گرم بر میلی لیتر با مقادیر 20،40 و 80 میکرولیتر بر دو گونه استافیلوکوکوس اورئوس و استافیلوکوکوس اپیدرمیس، با ایجاد چاهک و تلقیح عصاره بررسی شد. همچنین تست آنتی بیوگرام با سه آنتی‌بیوتیک اکسی‌تتراسایکلین، اریترومایسین و پنی‌سیلین بر روی این دو گونه انجام گرفت. قطر هاله‌ های عدم رشد اندازه گیری شد و اثر عصاره مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌ها: در تست آنتی‌بیوگرام استافیلوکوکوس اورئوس به اریترومایسین حساس و به پنی‌سیلین و اکسیتتراسایکلین مقاوم بود. استافیلوکوکوس اپیدرمیس به اریترومایسین نسبتاً مقاوم و به اکسی تتراسایکلین و اریترومایسین مقاوم بود. استافیلوکوکوس اورئوس به مقادیر 40 و 80 میکرولیتر از غلظت mg/ml 25، کلیه مقادیر از غلظت mg/ml50 عصاره برگ و کلیه مقادیر از غلظت mg/ml 50 عصاره گل حساس بود ولی استافیلوکوکوس اپیدرمیس به هیچ کدام از غلظت های عصاره حساسیت نشان نداد. در تمامی غلظت ها با افزایش میزان عصاره از 20 تا 80 میکرولیتر، میانگین قطر هاله افزایش نشان داد. عصاره برگ از عصاره گل گیاه اثر مهاری بیشتری داشت. نتیجه گیری: با توجه به افزایش روز افزون مقاومت‌های آنتی‌بیوتیکی، عصاره گیاه خرزهره می تواند به عنوان یک ترکیب ضد میکروبی جدید جهت استعمال خارجی عفونت‌های زخمی و رفع آلودگی‌های سطحی پیشنهاد گردد.